پیدایش مفهوم پویایی شناسی سیستم ها به اواخر دهه 1950 باز میگردد. در آن سالها که هم زمان بود با توسعه علوم کامپیوتر و رواج روز افزون آن در محاسبات پیچیده و پر حجم، جی فارستر استاد دانشگاه ام ای تی رویکردی را معرفی کرد که خود آن را پویایی شناسی صنعتی نامید. مقاله ای که او در سال 1958 در مجله هاروارد بیزینس ریویو با همین عنوان منتشر کرد توجه بسیاری از متفکران جهان را به اهمیت و کاربرد آن در تصمیم گیری های کلان برای سیستم های پیچیده جلب نمود. فارستر بعدها اصطلاح پویایی شناسی سیستم ها را که مفهومی جامع تر بود جایگزین پویایی شناسی صنعتی کرد و زمینه را برای تشکیل کلوپ رم که در پی پیش بینی آینده جهان صنعتی بود فراهم کرد.
کتاب محدودیتهای رشد که در سال 1972 منتشرشد و حاصل کار چند صد نفر از متخصصان و صاحب نظران اقتصادی،اجتماعی،جمعیت شناسی، علوم کامپیوتر و تحلیل گران تولیدات صنعتی، کشاورزی و محیط زیست بود نخستین گزارش جامعی بود که با کاربرد مفهوم پویایی شناسی سیستم ها در شناخت مسائل پیش روی جهان سرمست از رشد روزافزون جمعیت، محصولات و تولیدات صنعتی توجه همگان را نسبت به آینده نگران کننده زمین و زمینیان برانگیخت.
خانم دونلا میدوز، نویسنده کتابی است که در دست دارید، نویسنده ارشد کتاب محدودیت های رشد هم بود و حاصل سی سال تجربه خود را در زمینه پویایی شناسی سیستم ها و همکاری نزدیک با صدها متخصص و صاحب نظر صاحب نام در این کتاب فراهم آورده است.
این کتاب توسط جناب آقای تقی ناصر شریعتی عضو هیأت مدیره انجمن علوم سیستم ها ترجمه و انتشارات لوگوس آن را به چاپ رسانده است.