انجمن علوم سیستم های ایران
بسمه تعالی
تولید گندم برای پاسخ به نیاز کشور از منظر امنیت غذایی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. دستیابی به این کالای استراتژیک وابسته به منابع آبی است. از آنجا که کشور در منطقه خشک واقع شده است لذا آب منبعی کمیاب محسوب می¬شود. در چنین شرایطی ضروری است که موضوع گندم و آب به طور سیستمی مورد توجه قرار گیرد. هدف این مقاله شناسایی و ارزیابی سیاستهای مدیریت ردپای آب در زنجیره تامین گندم در استان فارس بگونه¬ای است که در بستر آن امکان تولید پایدار با مصرف آب کمتر و عملکرد بهتر محصول وجود داشته باشد. این پژوهش به بررسی بهره‌وری و ردپای آب کل زنجیره تامین گندم و آرد تولیدی در استان فارس می‌پردازد. نتایج شبیه¬سازیِ مدلِ سیستم داینامیک نشان می¬دهد که در شرایط متعادل زنجیره، در صورت استفاده از سیستم آبیاری قطره‌ای (تیپ) به منظور کاهش مصرف آب، در طی ده سال آینده حداکثر میزان تولید گندم در استان فارس به 1.5 میلیون تن در سال می‌رسد؛ که با توجه به میزان تولید کنونی گندم استان که 1.2 میلیون تن در سال است، افزایش 25 درصدی را نشان می‌دهد. کل آب مصرفی زنجیره یا همان ردپای آب زنجیره تامین نیز در صورت استفاده از سیستم آبیاری قطره‌ای (تیپ) حداقل به 700 میلیون مترمکعب در سال می‌رسد که این عدد در صورت افزایش عملکرد محصول در طی ده سال آتی (1398 تا 1407) به یک میلیارد و 250 میلیون مترمکعب در سال افزایش می‌یابد.
این پایان نامه توسط خانم زهرا عزیزی و به راهنمایی آقای دکتر فرزاد حقیقی راد و مشاوره آقای دکتر امیررضا ابطحی به انجام رسیده است.