معرفی پایان نامه: “بررسی سیستمی فقر در ایران با استفاده از مدل سازی تشریحی ساختاری”

بسمه تعالی

فقر می­تواند انعکاسی از وضعیت اقتصادی کشور در داخل و در سطح بین الملل باشد،که از سیاست های داخلی تأثیر می پذیرد و می تواند آثار مخرب بسیاری برجامعه از خود برجای بگذارد .با توجه به این که یکی از الزامات توسعه اقتصادی در هر کشوری،کاهش فقر و افزایش رفاه اقتصادی مردم می باشد، می توان دریافت که تحقق این مهم،بدون شناسایی عوامل مؤثر برفقر و رابطه محتوایی موجود بین آن ها در کنار جستجوی راهکارهای مناسب، امکان پذیر نخواهد بود. هدف این پژوهش، بررسی و شناخت فقر و عوامل مؤثر برآن به همراه رابطه محتوایی بین عوامل در ایران با رویکرد سیستمی و مشخص کردن عوامل برونزا و راهبردی سیستم به عنوان ابزارهای سیاست گذاری در جهت راهگشایی برای افزایش کارایی تصمیمات سیاست گذاران اقتصادی در حوزه فقر می باشد. از این رو، با استفاده از پژوهش های مرتبط،14 عامل مؤثر برفقر شناسایی و در ادامه به تشریح هریک پرداخته شد. در این راستا، با توجه به پیچیدگی موجود بین اثرات متقابل اجزای سیستم، با استفاده از مدل سازی تشریحی ساختاری و به کارگیری نرم افزار ConceptStar به سطح بندی اجزای تشکیل دهنده سیستم عوامل مؤثر بر فقر پرداخته شد. در ادامه، در جهت مشخص کردن نوع رابطه تأثیری میان اجزا،با استفاده از پژوهشهای مرتبط،رابطه تأثیری به دو رابطه افزایشی و باز دارنده، تقسیم شد. با توجه به یافته های پژوهش، علاوه بر پذیرش فرضیه ها،4 جزء تسهیلات خرد، زیرساخت ها،کمک های بلاعوض و تأمین اجتماعی به عنوان عوامل برونزا و راهبردی سیستم عوامل مؤثر بر فقر،در نظر گرفته شدند که می توانند به عنوان متغیرهای سیاستی، مورد استفاده سیاست گذاران قرار بگیرند. همچنین جزء توزیع درآمد که علاوه بر بیشترین تأثیرپذیری از اجزای دیگر، به طور مستقیم نیز بر فقر تأثیرگذار بود، به عنوان جزئی که در صورت اعمال سیاستی در مورد فقر، با سنجش آن، می توان به کارا بودن اجرای سیاست در جهت کاهش فقر پی برد،در نظر گرفته شد. از این رو،توصیه شد که ضمن در نظر گرفتن اجزای سطح پنجم به عنوان متغیر های سیاستی،پرهیز از جزءنگری در جهت اتخاذ سیاست مورد نظر، جایگاه و روابط متغیر سیاستی با دیگراجزای  تشکیل دهنده سیستم، مورد توجه قرار گرفته شود تا در مجموع، با به کارگیری بینش سیستمی،سبب اتخاذ سیاستی مناسب در جهت بهبود شرایط جامعه شد.

این پایان نامه توسط آقای مجید کرمی در دوره کارشناسی ارشد برنامه ریزی سیستم های اقتصادی دانشکده اقتصاد وعلوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی و به راهنمایی آقای دکتر مهدی رضوی به انجام رسیده است.