همزیستی، گفتگو و فهم متقابل بین رشتههای تخصصی از ضروریات برای فهم پیچیدگیهای سیستمهای دانشگاهی است. چگونه پداگوژی دانشگاهی با توجه به دیالکتیک نظر و عمل، میتواند در یک فضای اجتماعی تر، عادلانه تر، با حس زیباشناسانه در بستری از شوق و ذوق و البته در بستر اخلاق نظری و عملی زمینه مناسبی برابی تفکر پداگوژیک بوجود آورد تا در ارتباط تعاملی با موقعیتهای پیچیده آموزش و یادگیری به خود سازماندهی این موقعیتها منجر شود. برای این مهم تعامل مستمر ذهن مدیران دانشگاهها در سطوح مختلف آن با واقعیتهای موجود در سیستمهای دانشگاهی و تأمل در پدیدههای نوظهور در آنها ضروری است. مفهوم پداگوژی که در این کتاب برآن تأکید داریم هرگز در سطح فن نمیتواند قرار گیرد و با تأکید بر پیچدگی فزاینده سیستمهای دانشگاهی، یادگیری را در فضایی ذوق انگیز بهمثابۀ تولید معنی تفسیر میکند.
این کتاب توسط آقای دکتر محمد یمنی دوزی سرخابی از اعضای محترم انجمن علوم سیستم های ایران و عضو هیات موسس این انجمن به رشته تحریر درآمده است.