امروزه مجموعه های اقتصادی و اجتماعی به عنوان یکی از پیچیده ترین و تکامل یافته ترین نظام های شناخته شده بشری ، ارزیابی و طبقه بندی شده اند . بنابر این شناخت این پدیده پیچیده ، احتیاج به تجزیه و تحلیل ابعاد مختلف ساختاری و رفتاری آن با نگرش سیستمی دارد . به عبارت دیگر ، هنگامی می توانیم نسبت به یک مجموعه یا یک نظام اقتصادی و اجتماعی شناخت کافی پیدا کنیم که کلیت نظام ، نظام های فرعی و اجزاء و عوامل تشکیل دهنده آن و پیوندهای ارگانیک بین آن ها ، و درون دادها و برون دادها و کارکردها و فرآیندهای عملیاتی هر یک را مورد بررسی و تحلیل علمی قرار دهیم .
افزون بر آن ، باید ارتباط و پیوندهای ارگانیک این نظام با نظام های دیگر و چگونگی تعامل آن با عوامل اثرگذار محیطی ، مورد مطالعه دقیق علمی قرار گیرد . هر قدر سازمان ها یا نظام ها بزرگتر باشند ، بر پیچیدگی آن ها افزوده می شود و به همان نسبت ، تعداد متغیرها و عواملی که باید مورد بررسی و تحلیل علمی قرار گیرند ، بیشتر می شود و در نتیجه به همان ترتیب مدیریت و اداره آن ها دشوارتر خواهد شد .
با عنایت به مطالب فوق الذکر به ویژه با توجه به سرعت تغییرات و شرایط بسیار مبهم و ناشناخته آینده ، بدون استفاده از یک نظام برنامه ریزی جامع علمی برای دوره های بلند مدت ، میان مدت و کوتاه مدت ، ادامه حیات ، رشد و پیشرفت نظام های پیچیده و بزرگ مقیاس اجتماعی امکان پذیر نخواهد بود و ممکن است آن ها را با مخاطرات جدی روبرو سازد .
این کتاب که نگرشی سیستمی به برنامه ریزی دارد ، درصدد بیان و معرفی نظام برنامه ریزی یکپارچه به عنوان ابزاری مفید برای برنامه ریزی سیستم های بزرگ مقیاس با ارایه نمونه های کاربردی و عملی است . کتاب از دو بخش کلی تشکیل شده است . بخش اول آن به تعریف و تشریح تاریخچه برنامه ریزی ، تعریف برنامه ریزی ، فلسفه برنامه ریزی ، کاربرد ریاضیات در برنامه ریزی و هم چنین معرفی روش مهندسی سیستم ها برای برنامه ریزی سیستم های بزرگ مقیاس و پیچیده می پردازد . دربخش دوم کتاب نمونه هایی از کاربرد روش ارایه شده در بخش اول به منظور برنامه ریزی یکپارچه در حوزه های مختلف اقتصاد ایران و نظام بانکی کشور تشریح شده است .
کتاب حاضر تالیف دکتر مهدی رضوی استاد دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیات مدیره انجمن علوم سیستم ها ست که در سال 1393 توسط موسسه عالی آموزش بانکداری ایران به چاپ رسیده است .